- döşəmək
- f.1. Salmaq, sərmək, bir şeylə üstünü örtmək. <Cahangir bəy:> İldırım, sən də yapıncıları döşə yerə. . . N. V.. Tərgül qazanın altında od yandırdı, samovara köz saldı, masanın üstünə ütülənmiş ağ süfrə döşədi. Ə. Vəl.. // Yerə xalça, palaz, həsir və s. salmaq. Evi döşəmək. Otağı döşəmək. – . . Onlar da durub, mənim yanımda şeylərini açıb evi döşəməyə başladılar. M. S. O.. Həyətdə toyxana tikib, xalı, xalça, palaz, fənər tanış evlərdən yığıb toyxananı döşərlər. R. Ə.. // Qoymaq. Rüxsarə cavab vermədən çarpayıya yaxınlaşıb bankaları bir-bir Sübhanverdizadənin kürəyinin o biri yarısına döşədi. S. R..2. məc. dan. Vurmaq, döymək, çəkmək. Fərraş sağa-sola çubuqdan döşəyirdi. Ç..3. məc. dan. Bərk tənqid etmək. Müşavirədə ona yaman döşədilər. İ. Ə..4. məc. dan. Demək, söyləmək (düşünmədən, fikirləşmədən), danlamaq. Ağzına gələni döşəmək. – Məşədi Qulam məlumat vermək istəyən Cavahirin sözünü kəsib, döşəməyə başladı. T. Ş. S.. // Çox danışmaq, usandıracaq dərəcədə danışmaq, durmadan danışmaq (bəzən «cəmdəyinə», «qabırğasına» sözləri ilə). <Bürcəliyev:> Bu qoca bizə leksiya açıb, hey döşəyir. S. R..5. məc. vulq. Acgözlüklə, iştaha ilə, doyunca yemək. Xanım gündə üç yol plov döşəyir. Çoban Əfqan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.